Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/12553 Esas 2015/19207 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2.000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ile 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu 15/01/2014 tarihinde verilen 3.000 TL adli para cezasından ibaret hüküm miktar itibariyle kesin nitelikte ise de kesin nitelikteki hükümlerin de suç niteliği yönünden temyiz edilebileceği, katılanın temyiz nedeninin eylemin kasten yaralama suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine, dolayısıyla suç niteliğine ilişkin olması nedeniyle tebliğnamedeki ret düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın suçun kasten işlendiğine ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün tebliğnamedeki isteme aykırı olarak ONANMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.