Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3365 Esas 2020/3229 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Kahramanmaraş Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24.12.2013 tarihli 2013/6995 esas sayılı iddianamesi ile vergi suçu ve mütalaaya uygun olarak sanık hakkında 2008 takvim sahte fatura kullanma suçundan da dava açıldığı halde bu suçtan hüküm kurulmamış ise de; mahkemece her zaman bir hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Sanık hakkında sahte belge düzenleme suçundan açılan davada; incelenen dosya içeriğine göre, Kahramanmaraş Vergi Denetim Kurulu"nun 12.11.2013 tarih, 2013-A-2177/17 sayılı Vergi Tekniği Raporunda 213 sayılı VUK"a muhalefet ve POS tefeciliği kapsamında ifadesine başvurulan kişilerin müfettiş ifade tutanaklarının denetime olanak verecek şekilde dosya içinde bulundurulmadığı anlaşıldığından; bahse konu ifade tutanak asıllarının denetime olanak verecek biçimde dosya içerisine aldırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK’nin 43. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
3-2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemleri bakımından 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesi yerine 359/b-1 maddesi ile hüküm kurulması,
4-Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.