Esas No: 2020/24699
Karar No: 2022/4971
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24699 Esas 2022/4971 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın Kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyetiyle ilgili bir ceza dairesi kararıdır. Sanığın adli sicil kaydı incelenerek, daha önce Kartal 1.Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 12 yıl 6 ay hapis cezası da nazara alınarak, Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2 yıl 11 ay hapis cezasının esas alınması kararlaştırıldığı belirtilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi tarafından belirli bölümleri iptal edilen 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise; 765 sayılı TCK'nın 497/1, TCK'nın 142/2-b, 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır ilam niteliğinde olan Kartal 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 17/06/2004 kesinleşme tarihli 2003/512 Esas ve 2004/233 Karar sayılı ilamı uyarınca 765 sayılı TCK’nın 497/1 maddesinden verilmiş 12 yıl 6 ay hapis cezası bulunmasına rağmen mahkemece Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/09/2012 kesinleşme tarihli TCK’nın 142/2-b maddesi uyarınca verilmiş 2 yıl 11 ay hapis cezasının esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
