11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4317 Karar No: 2020/3228 Karar Tarihi: 17.06.2020
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4317 Esas 2020/3228 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2018/4317 E. , 2020/3228 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kamu davası açılan sanığın savunmalarında; suçlamaları kabul etmediğini, sahte fatura kullanmadığını, Yavuz Ünsür isimli kişiye vekaletname verdiğini beyan etmesi ve Yavuz Ünsür"ün tanık olarak alının beyanlarında sanığın savunmasını doğrulaması, suça konu şirketi fiilen kendisinin işlettiğini belirtmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi ve sanığın suça iştirakinin belirlenebilmesi bakımından; a)Suça konu olan faturaları düzenleyen mükellef hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi, b)Aynı mükellef hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması, c)Faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin sorulması, d)Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturayı düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin getirtilmesinden sonra, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespiti gerektiği halde eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulması, 2-Kabule göre de; a) Aynı takvim yılı içerisinde farklı beyannamelerde birden çok sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, b)Suça konu faturaların KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle suç tarihinin son kullanılan 25.12.2008 tarihli fatura nedeniyle 25.01.2009 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığına “2008” olarak yazılması, c)Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.