Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya Muhalefet
Hüküm : CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 12/07/1995 tarih ve 6848 sayılı kararı ile belirlenen Tarihi Yarımada Kentsel ve Tarihi Sit Alanı içerisinde yer alan, anılan Kurulun 17/04/2002 tarih ve 13830 sayılı kararı ile “Kapalıçarşı Protokol Sınır” içerisindeki taşınmazlar ile birlikte korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli, İstanbul ili, Fatih (Eminönü) ilçesi, Kapalıçarşı, 2739 ada, 19-20-22-23-24 parsellerin sanık adına kayıtlı olup, 21 parselin ise Eyüp Surp Yegiya Ermeni Kilisesi Vakıfına ait olduğu, Fatih Belediye Başkanlığı İmar ve Şehircilik Müdürlüğü’nün 23.12.2012 tarihli yazısında; Kapalıçarşıda bulunan “...” isimli işyerinde yapılan incelemede, inşai faaliyete rastlanmamakla birlikte işyeri sahibi ...’in beyanına göre, dükkan dışında mermer kaplama, içeride yer döşeme kaplaması, tavan boyası ve duvarlarda mevcut alçıpan üzerine mozaik kaplama türünde bakım çalışması yapıldığının belirtildiği, İstanbul I Numaralı Yenileme Alanları Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü görevlilerince yerinde yapılan denetim sonucu düzenlenen 08/02/2013 tarihli raporda, 2739 ada 19-20-21-22-23-24 parsellerde bulunan ve tek bir mekan olarak kullanılmakta olan taşınmazın zemin kattan meydana geldiği, çift cepheli olduğu, dükkanın dış cephesinin kahverengi mermer granit malzeme ile kaplandığı, dış cephede yer alan cephe kemerinin genel cephe kemeri ölçülerini aşan bir boyut sergilediği, yapının iç mekan duvarlarının taş görünümlü bir kaplama malzemesi ile kaplandığı, zeminin ise kahverengi granit ile kaplandığı, tonozlu tavan örtüsü sadece giriş bölümünde mevcut olup diğer bölümlerde mimari yapıyı bozan yapısal değişikliğe uğradığının tespit edildiği, bu tespitler üzerine ilgili Koruma Bölge Kurulu"nun 19.02.2013 gün 574 sayılı kararı ile İstanbul İli Fatih (Eminönü) İlçesi Kapalıçarşı, 2739 ada, 19-20-21-22-23-24 parsellerde yer alan iki cephesi bulunan taşınmazda, cephelerin ve zeminin granit malzeme ile kaplanması, dekorasyon değişikliğine yönelik olarak da duvarların taş görünümlü malzeme ile kaplanması gibi tadilatların ve fiili tevhit uygulamasının kuruldan izin alınmadan yapılmış olması nedeniyle suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, her ne kadar yapılan yargılama neticesinde, 11/10/2013 tarih ve 28792 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6498 sayılı Kanun gereğince, korunması gerekli kültür varlığı tesciline dair kurul kararlarının ilgililerine tebliğ edilmesinin zorunlu hale getirildiği, olayda ise tebliğin bulunmadığı ve tapu kaydında tescile ilişkin şerh olmadığı gerekçe gösterilerek, sanığın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan beraatine karar verilmiş ise de; tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarına ilişkin tescil kararlarının tebliğ zorunluluğunun, 11/10/2013 tarihinden itibaren yapılan tescil işlemleri için gerekli olduğu, bu tarihten önce yapılmış tescil işlemleri için tebliğ zorunluluğu bulunmayıp, tescil kararının mahallinde mutat vasıtalarla ilan edilmiş olmasının veya koruma kararının tapu kaydına şerh verilmesinin, koruma kararının ilgililerince bilindiğinin kabul edilmesi konusunda yeterli olduğu, olayda ise davaya konu yerin tek yapı ölçeğindeki kültür varlığı olduğu, ancak koruma kararının 11/10/2013 tarihinden önce, 17/04/2002 tarihinde kabul edildiği, davaya konu taşınmazın tapu kaydında, korunması gerekli kültür varlığı olduğuna dair şerh bulunmadığı ve koruma kararının ilgilisine tebliğ edilmediği belirlenmiş ise de, sanığın aşamalardaki savunmasında basit onarım ve tadilat için izin alınması gerektiğini bilmediğini belirtmesi, bu itibarla davaya konu binanın tescilli bir yapı olduğunu bilmediğine dair savunmasının olmaması, Kapalıçarşı"nın gerek yurt içi, gerek yurt dışı üne sahip bir kültür varlığı olduğunun herkesçe bilinmesi karşısında, davaya konu yerin korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olduğunun sanık tarafından bilindiğinin kabul edilmesi gerektiği, bu itibarla sanık hakkında kurulan beraat gerekçesinin yerinde olmadığı anlaşılmakla,
Üzerinde müdahale gerçekleştirilen taşınmazın 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında tescilli kültür varlığı olması nedeniyle, taşınmazda izinsiz ya da izin kapsamı dışında yapılan her türlü inşai faaliyetin suç oluşturacağı, bu bakımdan müdahalenin binanın içinde ya da dışında gerçekleştirilmesinin önem arz etmediği, bu kapsamda tescile esas bilgi ve belgeler getirtilerek, izinsiz yapılan tadilatın yapının tescil edilmesine neden olan kriterlere uygun olup olmadığının, yapıya ait orjinal dokuya uyum sağlayıp sağlamadığının, tescilli kültür varlığında zarar meydana getirip getirmediğinin belirlenmesi gerektiği,
Bu kapsamda somut olay değerlendirildiğinde, mahallinde sanat tarihçi, mimar ve inşaat mühendisi bilirkişiler ile keşif icra edilip dava konusu izinsiz müdahalelerin yerinde görülerek niteliklerinin, yani, 3194 sayılı İmar Kanununun 21/3. maddesinde tanımlanan “basit onarım” mı yoksa 2863 sayılı Kanunun 9. maddesinde tanımlanan “inşai ve fiziki müdahale” mi olduğunun, uygulamaların tescilli kültür varlığının bütünü ve dolayısıyla orjinal dokusu ile uyumlu olup olmadığının, niteliğinin ve yapıda zarar meydana getirip getirmediğinin belirlenmesi, taşınmazın bu nitelikte bir zarar gördüğünün belirlenmesi durumunda sanığın, 6498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 65/1-1. cümlesi uyarınca cezalandırılması, dava konusu uygulamalar sebebiyle tescilli kültür varlığına geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar verilmediğinin ve taşınmazın mevcut son halinin, İstanbul II Numaralı Yenileme Alanları Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 28.01.2014 tarih 519 sayılı kararı ile onaylanan rölöve ve restitüsyon projesine uygun olduğunun tespit edilmesi halinde, sanığın üzerine atılı suçun manevi unsuru oluşmayacağından beraatine karar verilmesi, tescilli kültür varlığına geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar verilmemekle birlikte, taşınmazın mevcut son durumunun onaylı rölöve ve restitüsyon projesine aykırı olduğunun belirlenmesi durumunda, fiillerin “basit onarım” niteliği taşıması veya “inşai ve fiziki müdahale” niteliği taşısa dahi suç tarihi itibariyle Fatih Belediye Başkanlığı bünyesinde Koruma Uygulama ve Denetim Bürosu bulunması karşısında, 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/4. maddesi kapsamında değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ve anılan Kanun değişikliğine yönelik hatalı değerlendirme ile beraate dair hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “19.02.2013” olarak belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.