Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9257 Esas 2019/4315 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9257
Karar No: 2019/4315
Karar Tarihi: 16.04.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9257 Esas 2019/4315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanıkların beraat kararı verildiği anlatılan mahkeme kararında, katılan Hazine vekili yerine yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı belirtilerek, temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edildi. Ancak, sanıkların suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını en son kesen sanığın sorgu işlemi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından ve sanıklar haklarındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşmesine karar verildiği aktarıldı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66/1-e maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK'ın 223/8. maddesi

5. Ceza Dairesi 2015/9257 E. , 2019/4315 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararın katılan Hazine vekili yerine katılan ... vekiline ... Hazinesi vekili sıfatı ile tebliğ edilmesinin usulüne uygun tebligat olarak değerlendirilemeyeceği anlaşıldığından, 05/08/2016 havale tarihli dilekçede yer alan temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını en son kesen sanıklardan ..."a ait 02/08/2010 tarihli sorgu işlemi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından ve katılan Hazine vekili ile katılan ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar haklarında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 16/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.