MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi davalılar vekillerincede duruşmalı,olarak talep edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebepler ile temyiz nedenlerine göre davalılar vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacının 02.05.2004 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu %22 oranında iş göremezlik durumuna düşen davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 15.000,00 TL manevi tazminatın yine maddi tazminat talebinin kabulü ile 97.758,22 TL maddi tazminatın olay tarihi 02/05/2004"den itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Davacının, maruz kaldığı iş kazası neticesinde % 22 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kaldığı, iş kazasında %30 davacının, % 70 oranında ise davalı işverenin kusurlu olduğu, davacının iş yerinde aylık 681.24-TL ücret ile çalıştığı ve bu ücretin net asgari ücrete göre 2.19 kat fazla olup iş niteliğine ve iş yeri kayıtlarına uygun bulunduğu, Mahkemenin 03.10.2011 tarihli kararının Dairemizin 18.09.2012 tarih, 2012/1000Esas-2012/14919Karar sayılı kararı ile bozulduğu anlaşılmıştır.
Dairemizin 18.09.2012 tarih, 2012/1000Esas-2012/14919Karar sayılı bozma ilamında da ayrı bir bert olarak belirtildiği üzere, Harçlar Yasası uyarınca belirlenen peşin karar ve ilâm harcından dava gününde davacı sorumlu ise de hükümle birlikte aleyhine hüküm kurulan yandan alınmasına karar verilmesi gerekir. İki tarafın kısmen haklı çıkması halinde yargılama giderlerinin taraflar arasında paylaştırılacağına ilişkin H.M.K."nın 326.maddesi yargılama harçları için uygulanmaz. Çünkü bu harçlar davanın reddi hariç daima davalıya yükletilir.
Bunun yanında davacı yan isteminin tamamen kabulü halinde onun aleyhine vekalet ücretine karar verilemeyeceği izahtan varestedir.
Somut olayda ise, davanın açıldığı tarihte davacı tarafından yatırılan peşin harç giderinin doğrudan davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi gerekirken yargılama gideri içerisinde değerlendirilip kabul ve ret oranına göre taraflar arasında paylaştırılmasına karar verilmiş olması da hatalı olduğu gibi davacının maddi tazminat isteminin tamamen kabulüne karar verilmesine rağmen hükümde aleyhine vekalet ücreti kararlaştırılması da doğru olmamıştır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklamalar gereğince;
1) 25.09.2013 tarihli hükmün, alınması gereken harçların düzenlendiği 4.maddesine “ davacıdan alınan harçlar toplamı olan 827.55TL "nin davalılardan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin eklenmesine.
2) 25.09.2013 tarihli hükmün, davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin düzenlendiği 5. maddesinin tümüyle silinerek yerine “ Davacı tarafından Yargıtay bozma ilamı öncesi yapılan toplam 1.243,83 TL, 90,00 TL temyiz harcı, 26,00 TL tebligat, 24,50 TL posta gideri ile Yargıtay bozma ilamı sonrası yapılan 91,00 TL tebligat, 300,00 TL talimat gideri olmak üzere toplam 1.775,33TL yargılama giderinin ret ve kabul oranına göre 1.455,77TL"sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, geri kalan kısmının davacının kendisi üzerinde bırakılmasına” ibaresinin yazılmasına.
Hükmün düzeltilmiş bu hali ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacı ve davalılara yükletilmesine,
28.04.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.