MAHKEMESİ : Körfez Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/10/2013
NUMARASI : 2011/834-2013/761

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 15/09/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair verilen 03/10/2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili ile davalı Ö... İnşaat Tur. Tic. San. A.Ş. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat isteğine ilişkindir.
Davacı, davalı Büyükşehir Belediye Başkanlığına ait yer üzerine diğer davalı şirket tarafından yapılan Körfez Kültür Merkezi inşaatı esnasında binalarında maddi zarar meydana geldiğini belirterek 1.500,00 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili ile davalı şirket vekili davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 1.500,00 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Hükmü, davalı Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili ile davalı şirket vekili temyiz etmişlerdir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalı Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili ile davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Kural olarak sadece kişilik hakkı ihlal edilen kimse manevi tazminat isteyebilir. Malvarlığının ihlali sonucunda ortaya çıkan zararlar için manevi tazminat istenemez. Malvarlığına yönelik eylemler de şüphesiz kişiyi az veya çok üzüntüye düşürebilir ise de kişisel hakkı ihlal eden eylem niteliğinde kabul edilemez. Somut olayda, davacının binasında oluşan hasar ve zararın kişilik haklarına yönelik bir özelliği olmayıp doğrudan doğruya malvarlığı hakkına tecavüz niteliği taşıdığından manevi tazminata yönelik talebinin reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili ile davalı şirket vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 03.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.