Mala zarar verme - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8376 Esas 2020/9870 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8376
Karar No: 2020/9870
Karar Tarihi: 01.10.2020

Mala zarar verme - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8376 Esas 2020/9870 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2020/8376 E.  ,  2020/9870 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Sanık ...’nün temyiz talebinin mala zarar verme, ...’un ise kasten yaralama ve hakaret suçuna yönelik olduğu belirlenerek yapılan inceleme;
    Sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1- Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan hüküm olan Osmaniye 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.04.2014 tarih ve 2013/794 esas, 2014/538 karar sayılı kararının TCK’nın 179/3. maddesi gereği hapisten çevrili 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin olduğu halde, hırsızlık suçu olarak belirtilmesi,
    2- Gerekçeli karar ve hüküm kısmında, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken, “katılan sanık ...” yerine “katılan sanık ...” ibaresi olarak yanlış yazılması,
    3-Hükümden sonra,02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanık ..."nün eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak ölenin mirasçılarının davaya dahil edilerek uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    4-Sanık ...’un UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, karar tarihinden sonra 11.06.2017 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, TCK’nın 64/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceğinin yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanık ... yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 01.10.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.