Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26485 Esas 2022/4885 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Yargılama aşamasında dinlenmeyen müştekinin soruşturma aşamasında alınan ifadesinde pasaj içerisindeki işyerinin önüne koymuş olduğu cansız manken üzerinde bulunan montun çalındığını beyan etttiği, CD izleme ve değerlendirme tutanağına göre de montun çalındığı yerin bina içinde veya eklentisi niteliğinde olup olmadığının anlaşılamaması karşısında,müştekiden sorularak ve gerekirse olay yerinde keşif de yapılarak suça konu montun çalındığı yerin bina eklentisi niteliğinde olup olmadığının araştırılıp,sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 142/2-h. maddesi veya aynı Kanun’un 141/1 maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Dosyada yer alan 19.11.2014 tarihli Değer Tespit Tutanağına göre sanığın çaldığı montun değerinin 50,00 TL olduğunun anlaşılması karşısında,mahkemenin 02.02.2016 tarihli kararından sonraki Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun anılan ilamından sonraki dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Malatya 4.Asliye Ceza Mahkemesinin 28/02/2012 tarih, 2011/499 Esas ve 2012/96 Karar sayılı ilamından dolayı mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun'un 108/2.maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.