Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/2249 Esas 2017/18016 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1- Davalı vekilinin temyiz istemine gelince; Mahkeme hükmü davacı vekiline 09.11.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise HUMK’ nun 437.maddesinde öngörülen sekiz günlük yasal süre geçirildikten sonra 1811.2015 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu itibarla, davalı tarafın temyiz isteminin reddine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2-Davacı vekilinin temyiz istemine gelince, Davacı vekili, hükmü tebliğden sonraki sekiz gün içinde temyiz etmeyip, karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Karşı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davacının katılma yoluyla temyiz isteminin de REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.