Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/1919 Esas 2016/2322 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;

Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delilerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyize gelince;
A-Kendilerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanıklar ..., ..., ... ve ..."ın, savunmalarının aksine uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediklerine dair, somut olay ve olgularla örtüşmeyen ve maddi olgularla desteklenmeyen telefon konuşmaları ve sanıklar ... ve ..."in sonradan döndükleri soruşturma beyanları dışında kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı ve mevcut şüphenin de sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yüklenen suçtan beraatleri yerine mahkumiyetlerine karar verilmesi,
B-UYAP ortamından alınıp dosya içine konulan nüfus kaydına göre sanık ..."in hükümden sonra, temyiz aşamasında 24.04.2012 tarihinde öldüğüne ilişkin kayıt araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, sanıklar ..., ... müdafiinin, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.