MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalıların ... Mahallesi 25 parselde kayıtlı taşınmazın 5.Blok 10 nolu bağımsız bölümünde bulunan hak ve hisselerinin tamamını, 11/11/2004 tarihli taşınmaz satış vaadi sözleşmesi ile kendisine sattıklarını, satış bedeli olarak 80.000 TL ödediğini, sözleşme gereğince kat irtifakı kurulduktan sonra 10 gün içinde tapu devrinin gerçekleştirileceğinin vaad edilmesine rağmen devrin yapılmadığını, göndermiş olduğu ihtara da cevap verilmediğini, sözleşmeye göre davalıların, kati ferağı vermedikleri takdirde ayrıca 45.000 Euro da cezai şart ödemeyi kabul ettiklerini ileri sürerek, satış bedeli olan 80.000 TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ayrıca 45.000 TL cezai şartın da fiili ödeme günündeki TL karşılığının davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece davanın kabulüne, 80.000 TL alacağın dava tarihi olan 03/08/2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, 45.000 Euro cezai şart alacağının fiili ödeme günündeki Türk Lirası karşılığının davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, taraflar arasındaki taşınmaz satış vaadi sözleşmesi gereğince satışı vaad edilen bağımsız bölümün tapu devrinin yapılmaması nedeniyle ödenen satış bedelinin iadesi ile cezai şart tazminatının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece her iki alacak yönünden de davanın kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Kanununun 158. ve devamı maddelerinde düzenlenen cezai şart, sözleşmenin hiç veya gereği gibi ifa edilmemesi halinde borçlunun belirli bir miktar para ödeme taahhüdüdür. Taraflar arasındaki sözleşmenin, “kat irtifakı kurulduktan sonra 10 gün içinde kati ferağ takriri verilmesine ilişkin taahhüdün” yerine getirilmemesi halinde ayrıca ödenmesi öngörülen 45.000 Euro cezai şart, geçerli ve tarafları bağlayıcıdır. Ne var ki, taraflar cezanın miktarını tayin etmekte serbest iseler de, Borçlar Kanununun 161/son maddesi hükmüne göre, hakim fahiş gördüğü cezaları resen tenkis etmekle yükümlüdür. Dava konusu olayda da davalılar tacir olmadıklarından, mahkemece cezai şart miktarının fahiş olup olmadığının, tenkisinin gerekip gerekmediğinin tartışılması gerekirken, bu yönde bir inceleme ve değerlendirme yapılmamıştır. Ceza koşulunun fahiş olup olmadığı, tarafların iktisadi durumu, özel olarak borçlunun ödeme kabiliyeti ile beraber, borçlunun borcunu yerine getirmemiş olması nedeniyle sağladığı menfaat, borçlunun kusur derecesi ve borca aykırı davranışın ağırlığı ölçü alınarak tayin edilmeli ve hüküm altına alınan ceza miktarı, hak, adalet ve nesafet kurallarına uygun olarak tespit edilmelidir. O halde mahkemece cezai şartın fahiş olup olmadığı değerlendirilerek, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: 1.bentte açıklanan nedenlerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince temyiz edilen hükmün, temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 12.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.