MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 22.12.2011 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi, mülkiyetin tespiti ve tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.11.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, zilyetlikten kaynaklanan tespit, tapu iptali ve tescil ve tazminat isteğine ilişkindir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
1-5219 ve 5236 sayılı Yasalar ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Davalı aleyhine hükmolunan toplam tazminat miktarı 985,50 TL olduğundan hüküm karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Bu sebeple davalı vekilinin temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
2-Davacı vekilinin itirazlarına gelince; yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, 2. bent uyarınca hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, 03.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.