Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/14833 Esas 2015/36556 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2013/298596
MAHKEMESİ : Ortaköy(Aksaray) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2005/334 (E) ve 2012/105 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Her ne kadar sanık M.. A.. yargılama aşamasında katılan sanık sıfatını almış ve müdafiinin temyiz dilekçesini katılan sanık sıfatıyla vermiş ise de; temyiz itirazının açıkça sanık M.. A.."ın mahkumiyetine yönelik olduğu anlaşılarak yapılan incelemede; Özkanlı soyadını taşıyan katılan sanıklar vekilinin temyiz dilekçesinde açıkça sanıklar Mehmet, Ali ve H.. A.. ile müvekkilleri olan Özkanlı soyadını taşıyan sanıkların mahkumiyetlerine yönelik temyiz itirazlarında bulunduğu anlaşılmakla, sanık Kenan ile sanıklar N.. B.. ve İ.. A.."ın beraatlerine, sanıklar N.. B.."in ve M.. E.."in mahkumiyetlerine ayrıca sanık Murat"ın mahkumiyetine ilişkin kararlar temyiz itirazında bulunulmadığından inceleme dışı bırakılmıştır.
1) Sanıklar Sedat, Nihat ve Serkan"ın iş ve çalışma hürriyeti ihlal suçundan ve sanık A.. A.."a karşı, sanık A.. A.."ın katılan V.. Ö.."ya karşı, sanık H.. A.."ın katılan S.. Ö.."ya karşı, sanıklar S.. Ö.. ve V.. Ö.."nın katılan H.. A.."a karşı, sanık N.. Ö.."nın katılan H.. A.."a karşı kasten yaralama suçlarından verilen hükümlerin incelenmesinde;
CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararların temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık S.. Ö.."nın katılan A.. A.."a karşı sübut bulan mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir" hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ve CMUK"un 317. maddesi uyarınca, sanık müdafiinin temyiz talebinin istem gibi REDDİNE,
3) Sanık M.. A.."ın katılan V.. Ö.."ya karşı sübut bulan kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
a) Kavganın başlangıcına ilişkin tarafların farklı beyanda bulundukları, sanık ve katılanın içinde bulunduğu her iki tarafın da kavgada önce karşı tarafın saldırdığını söylediği, her iki tarafın da kasten yaralama suçlarından ceza aldığı, olaydan 1 gün önce katılan sanıklar S.. Ö.., N.. Ö.. ve S.. Ö.."nın pazar yerinde karpuz satılması ile ilgili tartışmada sanığın kardeşi A.. A.."a "Bu kadar malı pazara getiremezsin, sana bu malı sattırmayız" demek suretiyle sair bir kötülük edeceklerinden bahisle Ali"yi tehdit edip basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralayarak dövmeleri, bu hususta haklarında dava açılıp mahkumiyet karar verildiği anlaşılmakla, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesince haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
b) Katılan Vedat"ın yaralanması hayati tehlike niteliğinde olmasına rağmen sanık hakkında uygulama yapılırıken TCK"nin 87/1-d maddesi yerine yaralamaya uymayan TCK"nin 87/1-c maddesinin yazılması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.