MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 07/07/2006-29/02/2012 tarihleri arasında davalı işyerinde özel güvenlik elemanı olarak çalıştığını, davacının en son net maaşının 1.100,00 TL olduğunu, davacının hizmet süresi boyunca 12 saat çalışıp 24 saat dinlenerek mesai yapmasına rağmen fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 12 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklinde vardiya usulü ile çalıştığını, ara dinlenmesinin tenzili ile davacının ayda 195 saat çalıştığını ve fazla mesaisinin bulunmadığını, davacının ayda 16 veya 17 gün üzerinden her gün 07.00-19.00 ve 19.00-07.00 saatleri arasında çalıştığını, davacının fazla mesaisi olduğu zamanlarda buna ait ücretinin ilgili ayın bordrosuna yansıtılarak davacının ihtirazi kayıtsız imzası ile kendisine ödendiğini ve zamanaşımı itirazında bulunduklarını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacının haftalık 45 saati geçen çalışmaları olmadığı gerekçesi ile davanın reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme usulü ile çalışan davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun da kural olarak haftalık çalışma esası benimsenmiştir. Kanunun 41. Maddesine göre “Fazla çalışma, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz”. 63. maddeye göre ise “Aksi kararlaştırılmamışsa bu süre, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek uygulanır. Tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir. Bu halde, iki aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz. Denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar artırılabilir” şeklinde kurala yer verilmiştir.
Ancak 4857 sayılı İş Kanunu ve kanuna ilişkin fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma yönetmelik, haftalık çalışma esasının istisnalarına da yer vermiştir.
a) Günlük çalışma süresinin onbir saatten fazla olamayacağı Kanunda emredici şekilde düzenlendiğinden, tespit edilen fazla sürelerin denkleştirmeye tabi tutulmaması, onbir saati aşan çalışmalar için zamlı ücret ödenmesini gerektirmesidir.
b) İş Kanununun 63 üncü maddesinin son fıkrası uyarınca sağlık kuralları bakımından günde ancak 7,5 saat ve daha az çalışılması gereken işlerde, bu süreyi aşan çalışmalar fazla mesai ücreti ödenmesini gerektirir.
c) Maden ocakları, kablo döşemesi, kanalizasyon, tünel inşaatı gibi işlerin yer ve su altında yapılanlarında, günlük çalışma esası vardır.
d) En önemlisi ise gece çalışmalarında getirilen sınırlamadır. Kanunun 69/3 maddesi uyarınca “işçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez”. Kanunda belirtilen bu süre günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın bir sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden haftalık kırkbeş saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa dahi, günde yedibuçuk saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir.
Dosya içeriğine göre gerek ibraz edilen çizelgeler gerekse tanık beyanlarından davacının haftanın tamamında 07:00-19:00 ve 19:00-07:00 vardiyalarında 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme esasına göre bir kısım çalışmaların gece çalışmasına denk geldiği anlaşılmaktadır. Davacının gece çalışmasına denk gelen zamanda günlük çalışmaya göre 7,5 saati geçen çalışması vardır ve bu günler için fazla mesai ücret alacağına hak kazanacaktır. Bilirkişi raporunda bu husus vurgulanmıştır. Rapor değerlendirmeye tabi tutularak gece çalışmaları için fazla mesai ücret alacağı hüküm altına alınmalıdır. Mahkemece yazılı gerekçe ile alacağın reddi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 22/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.