Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/3186 Esas 2016/10880 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava dilekçesinde ileri sürülen ve bozma sonrası açıklığa kavuşturulan talep, davacının sonradan kesinleşen sigortalı çalışma süreleri de gözetilerek 01.12.2007 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
506 sayılı Kanunun Geçici 81-1/B-b maddesinde 23.05.2002 tarihi itibariyle “Sigortalılık süresi 17 (dahil) yıldan fazla, 18 yıldan az olan kadınlar 20 yıllık sigortalılık süresini ve 41 yaşını doldurmaları, sigortalılık süresi 21 yıl 6 ay (dahil) dan fazla, 23 yıldan az olan erkekler 25 yıllık sigortalılık süresini ve 45 yaşını doldurmaları ve en az 5000 gün... malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş bulunmaları şartı ile yaşlılık aylığından yararlanabilirler.” hükmü öngörülmüştür.
Mahkemece, davacıya, talebine istinaden 01.12.2007 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesi yerinde olup, hükümde, davacıya hangi kanun maddesine istinaden yaşlılık aylığı bağlandığının infaza elverişli şekilde gösterilmemesi ve davacının, yaşlılık aylığı tahsisine karar verilen 01.12.2007 tarihinden sonra 2008-2012 yılları arasında gerçekleşen sigortalı çalışmalarının da 5510 sayılı Yasa"nın 30"uncu maddesi kapsamında sosyal güvenlik destek primine tabi çalışmalar olduğunun, Kurumca bağlanacak aylıkta bu sürenin gözetilmemesi gerektiğinin belirtilmemiş olması usul ve yasaya aykırı ise de, davacının 506 sayılı Kanunun Geçici 81-1/B-b maddesinde öngörülen yaşlılık aylığı bağlanma koşullarını taşıdığının ve bağlanacak aylıkta da sosyal güvenlik destek primine tabi olduğu anlaşılan çalışmalara ilişkin sürenin gözetilmemesi gereğinin Kurum tarafından hükmün infazında dikkate alınmasının mümkün olmasına, dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 30.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.