Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/875 Esas 2022/5015 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, hakkındaki mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra dosyaya sunduğu 13.09.2010 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2010 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın 13.09.2010 ve 25/08/2021 tarihli dilekçeleri ile kararın kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği, bu nedenle süresinde temyiz edemediğinden bahisle eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla; dosya kapsamına göre, sanığın kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adresine gerekçeli kararın gönderildiği, ancak tebliğ edilememesi üzerine, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre 26.10.2009 tarihinde tebliğ edildiği, ancak bu tarihte sanığın cezaevinde olması nedeniyle yapılan tebligatlar geçersiz ise de; sanığın mahkemeye hitaben yazdığı 27.07.2010 tarihli dilekçesi ile ilamın numarasını da yazmak suretiyle 6008 sayılı Kanun ile getirilen lehe düzenlemelerin uygulanmasını talep ettiğinin ve bu talepler ile ilgili mahkeme görüşünün de sanığa bildirildiğinin anlaşılması karşısında; anılan tarih itibariyle karardan haberdar olduğunun kabulü ile 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 13/09/2010 tarihinde temyiz eden sanığın yerinde görülmeyen eski hale getirme talebi ile süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 17.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.