Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23474 Esas 2022/4882 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
CMK'nın 253/18 ve Uzlaştırma Yönetmeliğinin 7. maddesinin 5. fıkrasına göre "uzlaştırmanın sonuçsuz kalması halinde tekrar uzlaştırma yoluna gidilemez." şeklindeki düzenleme dikkate alınarak mahkemece 10.10.2019 tarihli duruşmada sanığın eyleminin TCK ‘nın 144/1-b maddesi kapsamında değerlendirilmesi ihtimaline binaen suçun uzlaşma kapsamında olması sebebiyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından bahisle düzenlenen 27.11.2019 tarihli uzlaştırma raporunun dosyaya sunulması üzerine, mahkemece sanığın mahkumiyetine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, usulüne uygun olarak yapılan ve sonuçsuz kalan uzlaştırma işlemi sonrasında tekrar uzlaştırma işlemi yapılamayacağından tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile CMK'nun 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılmış olması sebebiyle, CMK'nun 253/2. fıkrası gereğince TCK'nun 116/2. maddesinin de uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nun 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA,17.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.