Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2048 Esas 2020/401 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2048
Karar No: 2020/401
Karar Tarihi: 14.01.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2048 Esas 2020/401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçlu bulunan sanığın cinsel saldırı suçu işlediği belirtiliyor. Ancak mahkeme kararının temyiz edilmesi sonucu, mağdurenin duruşmaya getirilip beyanı alınmadan ve eksik delil araştırması yapılarak hüküm kurulduğu gerekçesiyle karar bozuluyor. Suçun niteliği ve yaş aralığına göre hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi gözetilmemesi de hatalı bulunuyor. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek bozuluyor. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: 5271 sayılı CMK'nın 210. maddesi, olayın tek bir tanık beyanına dayanması durumunda tanığın mutlaka dinlenmesi gerektiğini belirtiyor. Aynı kanunun 217. maddesi ise hâkimin kararını sadece duruşmada tartışılan delillere dayandırabileceğini ve bu delilleri vicdani kanaatiyle serbestçe takdir edebileceğini ifade ediyor. 5237 sayılı TCK'nın 102/1. maddesi cinsel sataşma suçunu, 103/1. maddesi ise çocuğun cinsel istismarı suçunu tanımlıyor.

14. Ceza Dairesi 2016/2048 E. , 2020/401 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 210. maddesinin birinci fıkrasında “Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez”, aynı Kanunun 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” hükümlerine yer verilmiş olup bu kapsamda,
Olayın tek görgü tanığı konumunda bulunan mağdurenin duruşmaya getirilip beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Dosya içeriğine göre, suç tarihinde on beş-on sekiz yaş grubunda bulunan mağdureye yönelik eylemin 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde kaldığı gözetilmeden aynı Kanunun 102/1. maddesi ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.