Davacı ... İnş. Tic. San. Ltd. Şti. İflas Masası Adına Bartu İnş. Tur. İth. İhr. ve Tic. Ltd. Şti. , devralan davacı .... Analiz Müş. Hiz. Müh. İnş. Tem. Rek. Org. San. Tic. Ltd. Şti. ile davalı ... arasındaki davadan dolayı Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 09.05.2018 gün ve 2018/239 E.-2018/416 K. sayılı hükmü onayan Dairemizin 29.05.2019 gün ve 2018/5016 E.-2019/2589 K. sayılı ilamı aleyhinde davacı ...İnş. Tic. San. Ltd. Şti. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, sözleşmenin haksız olarak feshedilmesi nedeniyle, irat kaydedilen teminat mektubu bedellerinin, ödenmeyen hakediş bedelinin ve teminat mektubu masraflarının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, taraf vekillerinin temyizi üzerine Daire’mizin 29.05.2019 gün ve 2018/5016 Esas, 2019/2589 Karar sayılı ilamıyla mahkeme kararının onanmasına karar verilmiş, Daire’mizin onama ilamına karşı davacı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
1-Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer karar düzeltme istemleri yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davada diğer talepler yanında davalı idarece irat kaydedilen teminat mektuplarının bedelinin tahsili de talep edilmiştir. Davacı vekilinin 25.11.2013 tarihli dilekçesi ekinde dosyaya sunduğu davalı TOKİ’nin 27.08.2009 tarih ve 51990 sayılı yazısı, davalı idare vekilinin 02.07.2012 tarihli ikinci cevap dilekçesi ve tüm dosya kapsamından dava konusu “Manisa ili Turgutlu ilçesi 384 konut ve 24 derslikli ilköğretim okulu, ticaret merkezi ve ada içi ve genel altyapı ile çevre düzenleme inşaatı işi” için yüklenici tarafından idareye toplam 1.230.050,00 TL’lik teminat mektuplarının verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece alınan 07.03.2013 tarihli bilirkişi raporunda sözleşme konusu işin geçici kabulünün yapılarak geçici kabul tutanağının 26.03.2008 tarihinde onaylandığı, en son hakedişe göre idare alacağının bulunduğunun davalı idarece iddia edilmediği, bu nedenle kesin teminatın yarısının yükleniciye iade edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yine 16.01.2014 tarihli bilirkişi kurulu raporunda davalı idarenin gelir kaydettiği teminat mektubu tutarının 1.230.050,00 TL olduğu, sözleşmenin 11. maddesi ve sözleşme eki yapım işleri genel şartnamesinin 46. maddesi gereğince geçici kabul tutanağının onaylanması ve yüklenicinin idareye borcu olduğunun idarece savunulmamış olmasına göre davacının teminat mektupları tutarının yarısı olan (1.230.050,00 TL/2=615.025,00 TL)’yi talep etmesinin yerinde olduğu açıklanmıştır.
Mahkemece, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 11. maddesi, sözleşme eki Yapım İşleri Genel Şartnamesi"nin 46. maddesi uyarınca davacının, idarece gelir kaydedilen teminat mektubu tutarının yarısını talep edebileceği kabul edilmiş ancak yarı tutar olarak 565.025,00 TL hüküm altına alınmıştır. Oysa az yukarıda açıklandığı gibi davalının ikinci cevap dilekçesi davalı TOKİ’nin İzmir İflas Müdürlüğüne yazdığı 27.08.2009 tarihli yazısı, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre davalı idarece irat kaydedilen teminat mektupları toplam tutarı 1.230.050,00 TL olup, bu miktarın yarısıda 615.025,00 TL’dir.
Bu durumda mahkemece 615.025,00 TL’nin dava ve ıslah tarihleri de gözetilerek istirdadına karar verilmesi gerekirken teminat mektuplarının yarı bedeli olarak 565.025,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesi doğru olmamıştır.
Kararın bu nedenlerle bozulması gerekirken, onandığı bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından davacının karar düzeltme isteminin kabulü ile kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer karar düzeltme istemlerinin reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile Dairemizin 29.05.2019 gün ve 2018/5016 Esas, 2019/2589 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak yerel mahkeme hükmünün davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacı ...İnş. Tic. San. Ltd. Şti."ye iadesine, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacı ...İnş. Tic. San. Ltd. Şti."ye geri verilmesine, 25.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.