3. Ceza Dairesi Esas No: 2020/14515 Karar No: 2020/19606 Karar Tarihi: 21.12.2020
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14515 Esas 2020/19606 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulan sanığın savunma hakkının kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesi ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nin 193. ve 196. maddesine muhalefet edildiğine, asgari (1/4) oranda haksız tahrik indirimi yapılması gereken olayda (1/2) oranında indirim yapılması ile eksik ceza tayini yapıldığına ve 5237 sayılı TCK\"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edildiğine karar vermiştir. Bu sebeplerden dolayı hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 193. ve 196. maddesi, 5237 sayılı TCK\"nin 53. maddesi.
(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14515 E. , 2020/19606 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1)Hüküm tarihinde ... M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan, duruşmadan bağışık tutulma talebi olmayan ve bu konuda mahkemece verilmiş bir karar bulunmayan sanık duruşmaya getirilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15.06.1992 P. 49/50; Artico/İtalya , B. No: 6694/4, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nin 193. ve 196. maddesine muhalefet edilmesi, 2) Oluşa ve dosya içeriğine göre, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (1/4) oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, 3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.