Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/4625 Esas 2020/19534 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 1998-07/10/2016 tarihleri arasında aşçı yardımcısı olarak 2.100,00 TL ücretle çalıştığı, emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiği, fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması yaptığı halde ücretinin ödenmediği iddiası ile kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kabulüne karar vermiştir.
İstinaf:
Kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davalı tarafından sunulan ve davacının imza itirazında bulunmadığı bordrolarda davacının çalışma dönemleri itibariyle çıplak brüt ücretlerinin gösterildiği, fesih tarihi itibariyle davacının çıplak brüt ücretinin 2.561,16 TL olduğu görülmüştür.
Asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen bir menfaat sağlandığı iddia ve ispat olunmadığı da gözetilerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin davacının imza itirazında bulunmadığı bordrolarda fesih tarihi itibariyle gösterilen 2.561,16 TL çıplak brüt ücret esas alınarak hesaplanması, hüküm altına alınan diğer alacakların da çalışmaların geçtiği tarih itibariyle dosyada yer alan imzalı bordrolarda gösterilen çıplak brüt ücretler üzerinden, bordro bulunmayan dönemlerin ise bilinen son ücretin asgari ücrete oranına göre belirlenecek ücretler üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir iken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.