Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26537 Esas 2022/5033 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Müşteki beyanına göre suça konu kasaların hal içerisindeki iş yerinin ön ve arka tarafında bulunması karşısında, kasaların çalındığı yerin bina eklentisi niteliğinde bir yer olup olmadığı hususu, gerekirse keşif yapılmak suretiyle duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenip, sonucuna göre bina eklentisinden çalınması halinde suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi gereği hüküm kurulması, suça konu yerlerin bina eklentisi niteliğinde bir yer olmadığının tespiti halinde ise; suça konu hal içerisinde boş kasaların iş yeri önü ve arkasına bırakılması şeklinde bir adet olup olmadığı yerel bilirkişi marifetiyle tespit edilerek böyle bir adet bulunması halinde TCK’nın 142/1-e maddesi gereği, adetin bulunmaması halinde ise TCK’nın 141/1. maddesi gereği hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde eksik kovuşturmayla hüküm kurulması,
2) Sanığın ait adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilmiş 08/02/2010 tarihli ve 2005/1408 E., 2007/765 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun TCK'nın 151/1. maddesinde yazılı mala zarar verme suçu olduğu, CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı nazara alındığında tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili uyarlama yargılaması yapılması durumunda tekerrüre esas olup olmayacağının uyarlama yargılaması neticesine göre değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde sanık hakkında CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.