Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/12749 Esas 2014/13368 Karar Sayılı İlamı

....

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamından davacı babanın talebi üzerine, 12.07.2012 tarihinde müşterek çocukların yurt dışına çıkışlarının yasaklanmasına karar verildiği, davalı annenin itirazı üzerine mahkemece, 19.09.2012 tarihinde ihtiyati tedbir kararının kaldırıldığı, bu defa davacı babanın itirazı üzerine, celse açılıp 15.10.2012 tarihinde ek karar ile talebin reddedildiği, davacı babanın bu kararı temyiz ettiği, Dairemiz tarafından 06.11.2013 tarihli ilam ile; mahkemenin 19.09.2012 tarihli kararının temyize tabi olduğu, mahkemenin bu karara itiraz üzerine celse açıp karar verme yetkisinin olmadığı, bu sebeple 15.10.2012 tarihli ek karar yönünden bozulmasına karar verildiği anlaşılmıştır.Bozma kararımızdan sonra Yargıtay İçtihadı Birleştirme (Hukuk) Genel Kurulunca 21.02.2014 tarihinde 2013/1 esas, 2014/1 karar sayı ile “ihtiyati tedbir talebinin reddi veya bu talebin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararlara karşı istinaf kanun yolu denetimini yapacak olan Bölge Adliye Mahkemeleri göreve başlayıncaya kadar, temyiz yolunun kapalı olduğuna” karar verilmiştir. İçtihadı Birleştirme Kararları, benzer hukuki konularda adliye mahkemelerini, Yargıtay Dairelerini ve Genel Kurullarını bağlar (Yargıtay K. md. 45/5) ve ilişkin olduğu konudaki kesinleşmiş kararları etkilemez ise de görülmekte olan (derdest) bütün işlere etkilidir. Bu bakımdan anılan içtihadı birleştirme kararı uyarınca karar temyizi kabil değildir. Temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.16.06.2014(Pzt.)


...