Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/5378 Esas 2019/207 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5378
Karar No: 2019/207
Karar Tarihi: 17.01.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/5378 Esas 2019/207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat metninde yer alan dava tazminat davasıdır. Davacı, tapu kaydının tescil harici bırakılması nedeniyle TMK’nın 1007. madde uyarınca tazminat talep etmiştir. Ancak, tapu kaydının 1988 yılında kesinleşen bir mahkeme kararıyla reddedildiği ve 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle davacının talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Davacının esasa ilişkin karar düzeltme istemi reddedilmiş ve kanun maddelerine aykırı davranmasından dolayı para cezası ve ret harcı uygulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TMK'nın 1007. maddesi: Mülkiyet hakkına müdahale nedeniyle hasar oluşursa tazminat talep edilebilir.
- Borçlar Kanunu'nun 146. maddesi (mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 125. maddesi): 10 yıllık zamanaşımı süresi.
- Harçlar Kanunu: Ret harcı uygulanması.

20. Hukuk Dairesi 2018/5378 E. , 2019/207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 05/07/2018 gün ve 2016/9601 E. - 2018/5375 K. sayılı ilâmıyla onanmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Karar düzeltme dilekçesinde değinilen hususlar temyiz aşamasında da ileri sürülmüştür.
Dairemiz kararı usul ve kanuna uygun olup, davacı tarafça, Mayıs 1935 tarihli sicilden gelen iskan tapu kaydının 1977 yılında yapılan arazi kadastrosu sırasında uygulanmayarak tescil harici bırakılması, daha sonra da 1988 yılında kesinleşen ... sınırı içinde kalması nedeniyle TMK’nın 1007. madde uyarınca tazminat istendiği, aynı tapu kaydı ile bu tapu kaydının intikal görmesi ile oluşan tapu kayıtlarına dayanılarak açılan ... kadastro tespitine itiraz davasının, ... Kadastro Mahkemesinin 1988/254 E- 1992/293 K. sayılı kararıyla reddedilerek 13/05/1993 tarihinde kesinleştiği, kesinleşme tarihi ile davanın açıldığı tarih arasında, 6098 sayılı Borçlar Kanunun 146. (mülga 818 sayılı Borçlar Kanunun 125.) maddesinde yazılı olan ve bu davada da uygulanması gereken 10 yıllık zamanaşımı süresi geçtiği gibi; 4785 sayılı Kanun karşısında hukuki geçerliliği kalmayan tapu kayıtlarına dayalı olarak tazminat istenemeyeceğinden yerel mahkemece davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre davacının esasa ilişkin karar düzeltme istemi yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 389.00.-TL para cezası ile Harçlar Kanunu uyarınca 92.50.-TL ret harcının düzeltme isteyenden alınmasına 17/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.