Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21039 Esas 2022/5177 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında atılı suçtan ilk derece mahkemesi tarafından beraat kararı verildiği, o yer Cumhuriyet savcısının itiraz etmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından kararlar kaldırılarak suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, ilk derece mahkemesinin vermiş olduğu beraat kararının kaldırılarak yeniden kurulan mahkumiyet kararını suça sürüklenen çocuğun temyiz ettiği ve temyiz isteminin, almış olduğu cezanın çok ağır olduğuna, suçlamaları kabul etmediğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere göre yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/1, 31/3 maddelerinde düzenlenen suçları oluşturduğu, bu suç için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 12 ay olağanüstü zamanaşımının, 29/04/2011 olan suç tarihinden karar tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 303. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK’nın 303/1-a ve 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 21/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.