4. Ceza Dairesi 2014/18103 E. , 2014/15958 K.
"İçtihat Metni"
... Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan ...."nun izinli bulunduğu sırada yatarak tedavi gördüğü... Devlet Hastanesinde izni bittikten sonra da kaldığı esnada, yanında cep telefonu bulundurması eyleminden dolayı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesi uyarınca 11 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair,... Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 23/12/2013 tarihli ve 2013/1224 sayılı kararına yönelik şikayetin reddine ve hücre cezasının onanmasına ilişkin, ... İnfaz Hâkimliğinin 16/01/2014 tarihli ve 2014/31-64 sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair, ...Ağır Ceza Mahkemesinin 20/01/2014 tarihli ve 2014/43 değişik iş sayılı kararının,... Bakanlığınca kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.03.2014 gün ve 87358 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre hükümlünün izinli bulunduğu esnada rahatsızlanarak Ünye Devlet Hastanesine kaldırıldığı, burada yatarak tedavi gördüğü esnada izninin sona erdiği ve misafir hükümlü olarak... Ceza İnfaz Kurumu kayıtlarına alındığı, hükümlünün Devlet Hastanesinde sivil hastaların kaldığı bir odada bulunduğu, infaz koruma memurlarınca zaman zaman odanın kontrolü yapıldığı, 17/12/2013 tarihinde odada yapılan kontrolde odada kalmakta olan sivil hastalardan bir tanesinin yatağının yanında bulunan sehpa üzerinde bir cep telefonu bulunduğunun tespit edildiği, hükümlünün telefonun kendisine ait olduğunu beyan etmesi üzerine hakkında disiplin soruşturması başlatılarak hücre cezası verildiği anlaşılmışsa da, hükümlünün savunmasında cep telefonunu kullanmadığını, yakınları tarafından getirilen giysilerin cebinden çıktığını, yanında telefon bulunması sorun olacağı için ziyaret günü yakınlarına geri vermek üzere telefonu sivil hastaya verdiğini beyan ettiği, tanık olarak dinlenilen infaz koruma memurları ifadelerinde hükümlüyü telefonla görüşürken görmediklerini, telefonun hükümlüye nasıl ulaştırıldığını bilmediklerini beyan ettikleri, hükümlünün hastaneye 12/12/2013 tarihinde yattığı, telefonun ise 17/12/2013 tarihinde bulunduğu, hükümlü savunmasında telefonun 15/12/2013 tarihinde yakınlarının getirdiği giysilerin cebinden çıktığını beyan ettiği, İçişleri, ... ve .... Bakanlıkları arasında imzalanan 19/08/2011 tarihli protokole göre hükümlülerin Devlet hastanelerinin hükümlü koğuşunda kalacakları ve iç güvenliğin infaz koruma memurlarınca sağlanacağı, ancak somut olayda infaz koruma memurlarının hükümlüye gelen eşyaları kontrol etmedikleri gibi kredi kartı vb. eşyaları da teslim almadıkları, daha sonra ise hükümlüye gelen giysilerle birlikte hükümlüye ulaştığı beyan edilen cep telefonu nedeniyle disiplin cezası verildiği anlaşılmakla, hükümlünün cep telefonunu kullandığına dair delil bulunmadığı, infaz koruma memurlarının kontrol yükümlülüklerini yerine getirmemeleri nedeniyle hükümlünün iradesi dışında eline geçen telefon nedeniyle ceza verilemeyeceği, hükümlü ile aynı odada kalan ve telefonun teslim edildiği beyan edilen diğer hastaların beyanlarına başvurulmadan karar verildiği, bu hali ile hükümlünün eyleminin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesine uymayacağı gözetilerek itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 esas ve 2012/41; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 esas ve 2013/219 sayılı kararları ile Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 08/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.