Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi

Davacı vekilinin 29.11.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçla ilgili olarak ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ve Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 16.12.2014 tarihli bozma ilamına kısmen direnilmesine ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yerel Mahkemece, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 16.12.2014 gün ve 2014/6619 Esas – 2014/25767 Karar sayılı bozma ilamına karşı, 04.06.2015 tarihli oturumda kısmen direnme kararı verildiği, verilen hükmün yeni hüküm niteliğinde olup olmadığı veya bozma kararına karşı eylemli olarak uyulup, uyulmadığının değerlendirme yetkisi Yargıtay Ceza Genel Kuruluna ait bulunduğundan, dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmesine 08.12.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.