Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4446 Esas 2019/2430 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4446
Karar No: 2019/2430
Karar Tarihi: 15.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4446 Esas 2019/2430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıkların eylemlerinin yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verildiği gerekçesiyle dosya Yargıtay'a gönderildi. Yargıtay Ceza Dairesi, ilk derece mahkemesinin hükmünü bozdu ve yeniden takdiri lüzumuna karar verdi. Ayrıca, zorunlu savunmanın ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesinin yanlış olduğu, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği belirtildi. Kararda, TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişiklikler ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı da detaylı bir şekilde açıklandı.

6. Ceza Dairesi 2016/4446 E. , 2019/2430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22.Ceza Dairesinin 16/05/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I-Oluş ve dosya içeriğine göre; sanıklar ... ve ..."ün suça konu çantayı yakınan ..."nun eline vurarak aldıklarının anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden delillerin taktirinde ve suç vasfından yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
II-24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinde değişiklik yapıldığından yeniden takdiri lüzumu,
III-T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla
ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, kazanılmış hakkınının 1412 sayılı CMUK"un 326. maddesi gereğince korunmasına, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.