22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/13758 Karar No: 2016/19548 Karar Tarihi: 27.06.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/13758 Esas 2016/19548 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/13758 E. , 2016/19548 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalı işveren yanında 04.04.2010 -01.08.2013 tarihlerin arasında çalıştığı, her gün 09:00"da mesaiye başladığı 20:00"ye kadara çalışmalarını sürdürdüğü, ayda birkaç sefer cumartesi günleri 10:00"dan 15:00"e kadar çalıştığı ancak fazla mesai ücretlerini alamadığı bu sebeple iş sözleşmesini fesih ettiğini bildirerek kıdem, fazla mesai ücretleri toplamının davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, fazla mesainin söz konusu olmadığını, davanın haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olması sebebi ile davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, fazla çalışma alacağının varlığı sübut bulduğu sonuç ve kanaatine varılmış davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacının dava dilekçesinde işe başlama saatini 09:00 olarak belirtmesine rağmen tanık beyanlarındaki 08:30 esas alınması çelişkili olup ayrıca işçinin çalıştığı bankanın açılış kapanış saatleri emniyet müdürlüğü bilgisi dahilinde olması ve bu konuda işveren genelgesi bulunması karşısında, bu açıklamalara göre işçinin fazla mesai alacağı olup olmadığı ve buna bağlı fesih konusunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 27.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.