MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki görülmekte olan menfi tespit davasının ilk derece mahkemesinde yapılan yargılaması sonunda verilen kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine Ankara BAM 22. Hukuk Dairesi tarafından verilen davalı vekilinin istinaf talebinin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı tarafından davalıya aralarındaki ticari ilişkiye güvenilerek, davalının teslim edeceği mallara ilişkin olarak 25/12/2016 vade tarihli 200.000 TL bedelli bononun verildiğini, ancak kararlaştırılan sürede bono bedeli kadar malın teslim edilmediğini belirterek davacının bonodan dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında ticari ilişki ve alım satım sözleşmesi olmadığını, bononun sebepten bağımsız borç kaynağı olduğunu, davacının ancak senet bedelini ödediğini kanıtlayarak borçtan kurtulabileceğini, bonoda malen kaydı olmasının taraflar arasında davacının izah ettiği gibi bir ticari ilişkinin varlığını kabul için yeterli olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, davalının davacıya ihtaren verdiği cevabında taraflar arasında mal alım satımının olmadığını bildirdiği, bu beyanın bononun düzenlenme nedenini talil ettiği, bu nedenle ispat yükünün davalı alacaklıda olduğu ancak davalının alacaklı olduğunu kanıtlayamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, dosya kapsamında takibe konu bononun malen düzenlendiği, bono borçlusunun davacı, alacaklısının davalı olduğu, davacının bono karşılığında teslim edilmesi gerektiği malların teslim edilmediğini ve bononun bedelsiz kaldığını kanıtlaması gerektiğini, ancak davacının vermiş olduğu cevap dilekçesi ile bononun malen olmadığını, malen kaydının zuhulen yazıldığını, taraflar arasında mal alım satım ilişkisi olmadığını ve davacının davalıya borçlu olduğunu ileri sürerek ispat yükünü üzerine aldığını, bu durumda davacının bononun borç para karşılığı verildiğinin ispatı gerektiğini, ancak davalı tarafın bu iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılığın olmamasına göre davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle muhakeme hukukuna ve maddi hukuka uygun bulunan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 12.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.