Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12546 Esas 2017/14351 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12546
Karar No: 2017/14351
Karar Tarihi: 12.06.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12546 Esas 2017/14351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Sanığın olay tarihinde, kendisini emniyet mensubu olarak tanıtarak haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilmektedir. Ancak, sanığın eylemi, 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri ve değişiklik yapılan TCK'nın 158/1-(L) bendi belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2017/12546 E. , 2017/14351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
27/02/2013 tarihli iddianamede, sanığın olay tarihinde katılanı kullanmış olduğu cep telefonundan arayarak, kendisini emniyet mensubu olarak tanıttıktan sonra haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin, BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 12/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.