Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.04.2018 tarih ve 2017/15 Esas 2018/140 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından tayin edilen hükümlere yönelik istinaf talebinin kabulüyle, yerel Mahkeme kararının kaldırılmasından sonra sanıklar hakkında taksirle öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü, sanık ... müdafi ile katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafii ile katılanlar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay gecesi, aralarında öncesine dayalı husumet bulunan sanıkların trafikte araçları ile seyir halinde iken karşılaştıkları, sanık ...’in sevk ve idaresindeki kapalı kasa kamyonet ile sanık ... idaresindeki otomobili takibe aldığı, takip edildiğinin farkında olan sanık ...’nın hızını arttırmak suretiyle kaçarak seyrine devam ettiği, sanık ...’in ise takip ettiği aracı durdurmak için takip sürecinde önünde seyreden sanık ... idaresindeki araca arkadan çarptığı, aracın durmaması üzerine birkaç kez durdurma girişiminde bulunması sebebiyle her iki aracın zaman zaman birbirine sürttüğü, sanık ...’in idaresindeki aracı sanık ... idaresindeki aracın önüne kırmasına rağmen sanık ...’nın durmayarak hızını arttırmak suretiyle kaçmaya devam ettiği, dosya içerisindeki beyanlardan da anlaşıldığı üzere, her iki araç sürücüsünün trafiği tehlikeye atacak şekilde kural ihlallerinde bulunarak ve meskun mahal hız sınırlarını yaklaşık iki kat aşarak 500-700 metre boyunca bu şekilde seyirlerine devam ettikleri, saat 20.45 sıralarında her iki aracın hız sınırının 50 km olduğu meskun mahalde, aydınlatması bulunan, bölünmüş ve bir bölümü 4.4 metre olan cadde üzerinde seyirle yaklaştıkları ışıklı kavşak mahallinde, sanık ...’in idaresindeki aracı ile önünde seyreden sanık ... idaresindeki araca arkadan çarpması sonrasında, sanık ... idaresindeki aracın hızlanarak, dosyada mevcut beyanlardan anlaşıldığı üzere genişliği 70 cm olan orta refüj üzerindeki trafik işaret levhasına ve savrulmaya devam ederek aynı refüjde bulunup kırmızı ışıkta duran araçlara mendil satan 3 çocuğa çarpıp çocuklardan ikisini altına alarak sürüklediği, sanık ... ...’in de yaklaşık 2 metre geride aracı ile duruşa geçtiği, sanık ...’nın otomobilinin altında kalan çocuklardan birinin çıkartıldığı, aracın altında refüj ile kaldırım arasındaki boşlukta kalan diğer çocuk henüz çıkartılmadan ve çevrede bulunanların aracın altında çocuk bulunduğuna dair uyarılarına rağmen sanık ...’nın idaresindeki araç ile hareket ederek olay yerinden ayrıldığı;
Dosyada mevcut bilirkişi raporlarında yer alan tespitlere göre; çocukların bulunduğu refüjün yüksekliğinin 15 cm, sanık ... idaresindeki otomobilin ön tamponu ile yerden yüksekliğinin ise 19 cm olduğu, tekerlerinin çapı 14 inç olan aracın alt kısmındaki eksoz ve şase bağlantısı, motor karteli ile ön düzen göz önüne alındığında aracın yerden yüksekliğinin 15 cm olduğu, buna göre ve çocuğun yaşı ile fiziki durumu da dikkate alındığında, aracın sol kısmındaki teker kısmı orta refüj üzerinde ve sağ teker kısmı da yol üzerinde iken kasten hareket ettiğinde, altında refüj ile tekerin altındaki boşlukta yatan çocuğa temas etmemesinin mümkün olmadığı; yine olay yerinde kovuşturma aşamasında yapılan keşfe katılan tanığın gösterimi ile yapılan ölçümde, olay yeri yaklaşımında gözle görülen virajın olay yerine 190 metre mesafede olduğu, her iki aracın bu virajdan itibaren olay yerine kadar süratli ve birbirini kovalar şekilde seyrettiğinin tanıklar tarafından gözlemlendiği;
Tüm bu belirlemelere göre; olay yerinden yaklaşık 500-700 metre önce başlayan takip sırasında her iki araç sürücüsünün meskun mahal şartlarının yaklaşık iki katı bir hızla ve trafik güvenliğini tehlikeye düşürecek şekilde kural ihlallerinde bulunarak uzun bir süre seyirlerine devam ettiği, arkadan seyreden sanık ... ...’in öndeki aracı durdurmak, önde seyreden sanık ...’nın ise yakalanmamak için oldukça süratli ve trafiği tehlikeye atacak şekilde seyrettikleri sırada, olay yerinden 190 metre gerideki virajdan itibaren kaza yeri kavşakta kırmızı ışık yandığı ve çocukların refüj üzerinde bulundukları görülebilir olmasına rağmen, her iki sanığın aynı şekilde seyirlerine devam edip, mahal şartlarının yaklaşık iki katı olan hızlarını azaltmak adına herhangi bir tedbir almayıp, araç ve yaya trafiğinin oldukça yoğun olduğu mahalde trafik kurallarını ihlal edecek şekilde kaza anına kadar kovalamacaya devam ettikleri, kaza yerine çok yaklaştıklarında ise arkadan seyreden ... ...’in, önünde seyreden ... idaresindeki aracı durdurmak için arkadan çarpması ile, hızından dolayı duramayan ... idaresindeki aracın önce refüj üzerindeki trafik işaret levhasına, sonra da savrulmaya devam ederek refüj üzerindeki çocuklara çarptığı ve aracının altında çocuklar bulunduğu uyarısına rağmen aracı ile hızlanarak seyrine devam ettiği, trafik düzeninin gerekli kıldığı yükümlülüklere uymayan sanıkların, olay yeri kavşakta kırmızı ışık yanmasına, refüjde çocuklar bulunmasına ve kavşaktaki ışık durumu olay yerinden 190 metre mesafe öncesinden itibaren fark edilebilir olmasına rağmen, öngördükleri neticenin gerçekleşmemesi adına süratlerini azaltmak gibi en ufak bir çaba göstermedikleri, sanıkların öngördükleri muhtemel neticeyi engelleme çabalarının ya da neticeyi göze almadıklarına dair bir davranışlarının bulunmadığı, bilakis kovalamacaya devam ederek mahal şartlarının yaklaşık iki katı bir hızla kavşağa yaklaşırken ve tüm bu kural ihlallerini gerçekleştirirken muhtemel neticeye kayıtsız kalarak kabullendiklerinin anlaşıldığı, bu suretle sanıkların eylemlerinin olası kastla öldürme ve olası kastla yaralama suçlarını oluşturduğu gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde sanıkların bilinçli taksirle öldürme suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 07.02.2019 tarihli, 2018/2634 Esas, 2019/510 Karar sayılı kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından verilen ""istinaf talebinin kabulüyle yerel mahkeme kararının kaldırılmasından sonra taksirle öldürme suçundan kurulan mahkumiyete" dair hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 14.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.