Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4175 Esas 2020/5160 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4175
Karar No: 2020/5160
Karar Tarihi: 10.06.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4175 Esas 2020/5160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın cezasının adli para cezası olması gereken suçu, eksik kovuşturma sonucu TCK'nun 289/1. maddesi uyarınca cezalandırılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve sanığın TCK'nun 289/3. maddesi uyarınca adli para cezası ile cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Hüküm fıkrasında TCK'nun 52/4. maddesi gereği ihtarat yapılarak cezanın yerine getirilmemesi halinde resen uygulama yapılacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nun 289/1 ve 289/3. maddeleri, 52/4. madde, 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2020/4175 E. , 2020/5160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın haczin yapıldığı tarihte iş yerinde işçi olarak çalıştığı ve haciz işlemi sırasında gerekli ihtaratlar yapılarak mahcuz eşyalar kendisine teslim edildikten sonra, mahcuzların muhafazası için iş yerine gidildiğinde, 22/11/2012 tarihli tutanak ile hacizli malların belirtilen adreste bulunmadığının tespit edilmesi karşısında, maaşını alamadığından işten ayrıldığını iddia eden, ancak İcra müdürlüğüne herhangi bir bildirimde bulunmayarak dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak suretiyle mahcuzların kaybolmasına neden olan sanığın eyleminin TCK"nun 289/3. maddesinde tanımlanan ve yalnız adli para cezasını gerektiren suçu oluşturacağı gözetilip hakkında ön ödeme işlemi yapılarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile aynı Yasa’nın 289/1. maddesi uyarınca cezalandırılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
2-Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK’nun 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.