MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tapu iptal ve tescil davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 28/02/2013 gün ve 2012/15519 - 2013/2017 sayılı ilâmıyla onanmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı Orman Yönetimi ve müdahil davacı Hazine vekilleri tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Yörede 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince yapılan yenileme kadastrosu sırasında Çatak Köyü 111 ada 318 (eski 111 ada 318 parsel) parsel sayılı taşınmaz, tarla niteliğiyle 1813,2 m² olarak sınırlandırılmıştır. Davacı Orman Yönetimi, kadastro mahkemesine verdiği 26.08.2011 tarihli dava dilekçesiyle yörede 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince yenileme çalışmalarının yapıldığını, 111 ada 318 parsel sayılı taşınmazın orman kadastro çalışma alanı sınırları içinde olup, 111 ada 639 nolu orman parseli içinde ve bitişiğinde orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Hazine, çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla davaya müdahil olmuştur. Kadastro mahkemesince, dava mülkiyete ilişkin olduğundan mahkemenin görevsizliğine karar verilerek, dava dosyası görevli ve yetkili asliye hukuk mahkemesine gönderilmiştir.
Asliye hukuk mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davanın reddine karar verilmiş, davacı Orman Yönetimi ile müdahil davacı Hazine vekillerinin temyizi üzerine, Dairenin; 28/02/2013 gün ve 2012/15519 - 2013/2017 sayılı kararıyla, “İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada, çekişmeli taşınmazın orman tahdidi dışında kalan ve orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA” karar verilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi ve müdahil davacı Hazine vekilleri bu kez kararın düzeltilmesini istemiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince 1990 yılında yapılan ve 1993 tarihinde genel arazi kadastrosu ile birlikte ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır.
Mahkemece, davacı Orman Yönetimi ve müdahil davacı Hazinenin davasının reddine karar verilmiş ise de, verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki, karar düzeltmeye konu bu dosyanın incelemesinin yapıldığı aynı günde Çatak Köyü 111 ada 317 parselle ilgili davanın da temyiz incelemesinin yapıldığı ve sözü edilen parselin Karaman 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 03/02/2012 gün ve 2012/77-2012/109 sayılı kararına konu dosyada Orman Yönetimi ve Hazine tarafından karar düzeltemeye konu bu dosya gibi dava konusu yapıldığı anlaşılmıştır (Dairenin 2013/10166 esas sayılı dosyası). Bu durumda, dava konusu 111 ada 318 parsel, yine aynı mahkemenin 03/02/2012 gün ve 2012/77-2012/109 sayılı dosyasında dava konusu olan 111 ada 317 parselle birlikte dört tarafı 111 ada 639 sayılı orman parseli ile çevrili, 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesinde açıklanan orman içi açıklık niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.

Dava konusu taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesinde açıklanan orman içi açıklık niteliğinde olduğu ve 26.5.1958 tarihli Orman Tahdit ve Tescil Talimatnamesinde, 25.06.1970 günlü Resmî Gazetede yayımlanan 31/5/1970 gün ve 531 sıra no"lu Orman Tahdit ve Tescil Yönetmeliğinin 33/3; 19.08.1974 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 25/7/1974 tarihli Orman Kadastro Yönetmeliğinin 40/A; 30.05.1984 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 30/1; 02.09.1986 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 23/1 ve 15.07.2004 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26/a maddesinde "... 6831 sayılı Kanunun 17. maddesinde yer alan orman içinde bulunan doğal olarak ağaç ve ağaçcık içermeyen, genel olarak otsu bitki veya bazı durumlarda yer yer odunsu bitkiler içeren açıklıkların orman olarak sınırlandırılacağı" öngörülmüş; keza 20.11.2012 tarihli ve 28473 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan " Orman Kadastrosu ve 2/B Uygulama Yönetmeliği" nin 14/1-s ve 16/1-i maddelerinde de benzeri düzenlemeye yer verilmiştir.
6831 sayılı Kanunun 17. maddesiyle, kanun koyucu orman içi açıklıklarda tarım ve inşaat yapılmasını yasaklamış ve özel mülke dönüşme yolunu kapamıştır. Bu itibarla, dava konusu taşınmazın memleket haritasında açık alanda gözükmesi bu olguyu değiştirmez. Etrafı ormanla çevrili olan taşınmazlar, özel mülke dönüşüp tarım ve inşaata açıldığında orman bütünlüğünün bozulacağı tartışmasızdır. Dairemizin bu yoldaki kararları Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca benimsenmiş ve yerleşik kararlar halini almıştır [Y.H.G.K.’nun 10.12.1997 ve gün 1997/20-830/1034, 10.12.1997 gün 1997/20-808/1039, 08.02.1999 gün 1999/7-22-43, 13.10.1999 gün 1999/8-689-822, 03.04.2002 gün 2002/8-230-261 ve 22.10.2003 gün 2003/20-665/614 sayılı ve yine orman kadastrosunun kesinleştiği tarihten sonra 20 yıldan fazla süre geçse dahi orman içi açıklık konumunda olan taşınmazların zilyetlik yoluyla kazanılamayacağı konusundaki 11.10.2004 gün ve 2004/7-531-582 sayılı kararları].
Tapu ve zilyetlik yoluyla kişi ve kurumların ormandan toprak kazanmasını sağlayan 3402 sayılı Kanunun 45. maddesinin ilgili fıkraları da Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş ve kalan fıkraları da 03.03.2005 gününde yürürlüğe giren 5304 sayılı Kanunun 14. maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.
Ayrıca; orman içi açıklık ve boşluklar ile orman ve toprak muhafaza karakteri taşıyan funda ve makilik alanlar, kanun gereği orman sayıldığı için, 15.07.2004 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26. maddesinin (a) ve (j) bentleri ve 20.11.2012 tarihli ve 28473 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan "Orman Kadastrosu ve 2/B Uygulama Yönetmeliği" nin 16. maddesinin birinci fıkrasının (ı) ve (i) bentleri gereğince Devlet Ormanı olarak sınırlandırılması gerekmektedir. Bu tür yerler zilyetlik yolu ile kazanılamaz ve özel mülk olarak tescil edilemez.
Mahkemece, değinilen yönler gözetilerek davacı Orman Yönetimi ve müdahil davacı Hazine tarafından açılan davaların kabulü ile dava konusu 111 ada 318 parselin orman niteliğiyle tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken, dava konusu taşınmazın özel mülke dönüşmesini sağlayacak biçimde davanın reddi yolunda hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
Bu itibarla, yukarıda açıklandığı gibi mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırı olup, kararın yukarıda belirtilen nedenler ile bozulması gerekirken, yanılma sonucu yazılı şekilde onandığı anlaşıldığından, davacı Orman Yönetimi ve müdahil davacı Hazine vekillerinin karar düzeltme itirazının kabulü ile Dairemizin önceki onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı Orman Yönetimi ve müdahil davacı Hazine vekillerinin karar düzeltme itirazlarının kabulü ile Dairemizin 28/02/2013 gün ve 2012/15519 - 2013/2017 sayılı onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 13/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.