Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1447 Esas 2022/5206 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız yararlanma suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 163/3, 43/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 esas, 2015/622 sayılı kararı ile aynı suçtan adı geçen sanığın 5237 sayılı Kanun’un 163/3, 43/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Antalya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2017 tarihli ve 2015/741 esas, 2017/253 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/12/2021 gün ve 94660652-105-07-22058-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/01/2022 gün ve 2021/155891 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosyalar kapsamına göre, sanığın kiracı olarak oturmakta olduğu evde farklı tarihlerde sayaçtan geçmeksizin çamaşır makinesi hortumu takmak suretiyle karşılıksız su kullanması şeklinde gerçekleştirdiği eylemlerinden dolayı Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 esas, 2015/622 sayılı kararı ile mahkûm edildiği, anılan dosyada suç tarihlerinin 02/05/2014, 19/06/2014 ve 18/07/2014, iddianame tarihinin ise 12/05/2015 olduğu, anılan dosyanın istinaf edilmeksizin kesinleştiği, yine aynı sanık hakkında Antalya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2017 tarihli ve 2015/741 esas, 2017/253 sayılı kararı ile mahkûmiyetine hükmedildiği ve anılan dosyada suç tarihlerinin 12/09/2014, 27/11/2014 ve 20/12/2014, iddianame tarihinin ise 120/10/2015 olduğu, her iki dosyada suçların 12/05/2015 tarihli ilk iddianamenin düzenlenme tarihinden önce işlendiği ve hukuki kesinti olmadığı, anılan iki dosyada da sanığın üzerine atılı eylemlerinin aynı mahiyette olduğu ve suç tarihlerinin yakınlığı dikkate alınarak, bu eylemlerin bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlendiği anlaşıldığından, dosyaların birleştirilmesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 Esas - 2015/622 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin incelenmesinde;
Sanık ...’in Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 Esas - 2015/622 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK’nın 163/3, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucunda; 19/09/2016 tarihli ve 2016/5954 Esas - 2016/12573 Karar sayılı karar ile anılan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA karar verildiği; bu şekilde sanık hakkında verilen kararın temyiz edilerek kesinleştiği, 5271 sayılı CMK’nın 309/1. maddesine göre; hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararlar hakkında kanun yararına bozma yasa yoluna gidilebileceği anlaşıldığından; Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen ve temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiği anlaşılan 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 Esas - 2015/622 Karar sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2- Antalya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2017 tarihli ve 2015/741 Esas - 2017/253 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin incelenmesinde;
Sanık ...’in kiracı olarak oturmakta olduğu evde farklı tarihlerde sayaçtan geçmeksizin hortum takmak suretiyle karşılıksız su kullanması şeklinde gerçekleştirdiği eylemlerinden dolayı Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 Esas - 2015/622 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK’nın 163/3, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anılan dosyada suç tarihlerinin 02/05/2014, 19/06/2014 ve 18/07/2014, iddianame tarihinin ise 12/05/2015 olduğu, anılan hükmün temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiği; yine aynı sanık hakkında Antalya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2017 tarihli ve 2015/741 Esas - 2017/253 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 163/3, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve anılan dosyada suç tarihlerinin 12/09/2014, 27/11/2014 ve 20/12/2014, iddianame tarihinin ise 20/10/2015 olduğu, her iki dosyada da atılı suçların 12/05/2015 tarihli ilk iddianamenin düzenlenme tarihinden önce işlendiği ve hukuki kesinti olmadığı, buna göre tüm eylemlerin bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlendiği anlaşıldığından, sanık hakkında tüm eylemleri ile ilgili olarak 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği, ancak Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/11/2015 tarihli ve 2015/422 Esas - 2015/622 Karar sayılı kararına konu mahkumiyet hükmü temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiğinden, anılan dosyaların birleştirme olanağının bulunmadığı anlaşılmakla; bu durumda kesinleşen dosyadaki ceza miktarı mahsup edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (ANTALYA) 17. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 13/04/2017 tarihli ve 2015/741 Esas - 2017/253 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 21/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.