Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/490 Esas 2022/5204 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık ...'ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 116/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 5 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/05/2018 tarihli ve 2017/830 esas, 2018/339 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 28/10/2021 gün ve 18153-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2021 gün ve 2021/135158 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Kanun’un 58/1-2. maddesinde yer alan “(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.(2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı; a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl, geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın adlî sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alındığı anlaşılan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2012 tarihli ve 2010/360 esas, 2012/948 sayılı kararı ile 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararın 08/05/2014 tarihinde infaz edilerek yerine getirildiği, yargılama konusu suçların ise 5237 sayılı Kanun'un 58/2-b bendinde düzenlenen 3 yıllık sürenin dolmasından sonra 09/11/2017 tarihinde işlendiği ve bu sebeple anılan kararın tekerrüre esas alınamayacağı gibi, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınacak başka bir ilamının da bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine konu edilen hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının işlendiği tarihin 09/11/2017 olduğu; tekerrüre esas alınan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2012 tarihli ve 2010/360 Esas – 2012/948 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen 1 yıl hapis cezasının ise 08/05/2014 tarihinde infaz edildiği anlaşılmakla; infaz tarihinden suç tarihine kadar 5237 sayılı TCK’nın 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süre geçmiş olduğundan anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacak olması ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilamın da olmaması nedeniyle mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağına ilişkin kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (MANİSA) 5. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 10/05/2018 tarihli ve 2017/830 E., 2018/339 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerden “Sanığın adli sicil kaydında geçen Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/360 Esas, 2012/948 Karar sayılı kararı ile verilen 1 yıl hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından sanığın cezasının 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” şeklindeki kısımların ÇIKARILMASINA, hükümlerin diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 21/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.