Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5394 Esas 2013/8116 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/5394
Karar No: 2013/8116
Karar Tarihi: 20.05.2013

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5394 Esas 2013/8116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, dava konusu taşınmazda kayıttan kaynaklanan herhangi bir hakkı olmadığı halde el atmıştır. Davacı ihtarname göndererek taşınmazın boşaltılması için davalıya süre vermiştir. İhtarname davalıya tebliğ edilmiş ve dava açılmadan önce taşınmaz boşaltılmıştır. Davacı, davalının tekrar taşınmaza el koymasını engellemek için dava açmıştır. Yerel mahkeme, davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar vermiştir. Ancak, Yargıtay'a yapılan temyiz itirazlarına göre, davacının dava açmakta haksız olmadığına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 3/2 maddesi
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi

1. Hukuk Dairesi 2013/5394 E. , 2013/8116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : SANDIKLI ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/10/2012
NUMARASI : 2011/262-2012/423

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın, konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, bağımsız bölüme el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, dava konusu 683 ada 1 parselde yer alan 31 nolu bağımsız bölümün dava açıldığı sırada davacı adına kayıtlı olduğu, davalının kayıttan kaynaklanan herhangi bir hakkının bulunmadığı, davacının 03.05.2011 tarihinde taşınmazın boşaltılması için davalıya ihtarname keşide ettiği ve ihtarnamenin 06.05.2011 tarihinde davalıya tebliğ edildiği, davalının, babası Z. Ü. ve 6 tanıkla birlikte dava konusu taşınmazın boşaltıldığı ve anahtarının Z. Ü."a teslim edildiğine ilişkin 20.05.2011 tarihli tutanak düzenledikleri, eldeki davanın 30.05.2011 tarihinde açıldığı ve dava açıldıktan sonra 06.09.2011 tarihinde davacının çilingir vasıtasıyla taşınmazın kapısını açtırması üzerine davalının annesinin davacı hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan şikayette bulunduğu anlaşımaktadır.
Somut olayda, her ne kadar davacı soruşturma sırasında alınan 08.09.2011 tarihli beyanında taşınmazı davalının 4 aydır kullanmadığını ifade etmişse de fiili el atmanın ancak anahtarın teslimi ile sona erdiğinin kabulü gerekir. Oysa anahtarın davacıya değil davacının oğluna(davalının babasına) verildiği, davalının cevap dilekçesinde ailesiyle davacının husumetli olduğunu açıkça ifade ettiği, anahtarın davacının eline geçmediğinin çilingir marifetiyle taşınmaza girmesinden ve davalının annesi olan N.. Ü.."ın davacı hakkında şikayette bulunmasından anlaşılmakta olup taşınmazın 06.09.2011 tarihinden sonra davacının eline geçtiğinin kabul edilmesi gerekir.
Hal böyle olunca, davacının dava açmakta haksız olmadığı anlaşıldığına göre yargılama giderlerinin davanın açılmasına sebebiyet veren davalı tarafa yükletilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Davacı tarafın temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü 6100 sayılı HMK"nun 3/2 maddesi göndermesi ile 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 20.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.