MAHKEMESİ :Antalya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :07.10.2013
NUMARASI :Esas no:2012/127 Karar no:2013/936

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından; velayet, tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı (kadın)"ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların müşterek çocuklarından Hediye 1998 doğumlu, Mehmet ise 2006 doğumludur. Mahkemece çocukların velayetleri farklı velilere verilmiştir. Mahkemece Mehmet"in baba yanında kaldığı ve baba ile birlikte kalmaya devam etmek istediği gerekçe gösterilerek velayeti babaya bırakılmış ise de çocuk 2006 doğumlu olup idrak çağında değildir. Bu nedenle menfaatine uygun düşmeyen görüşüne itibar edilemez. 07.06.2013 tarihli sosyal inceleme raporunda "müşterek çocukların psiko-sosyal gelişimleri açısından davacı anne ile birlikte yaşamalarının (davacının ebeveynlik becerileri bakımından velayet sorumluluğunu üstlenmesine engel bir durumun olmadığı), müşterek çocuklarla davalının düzenli ve sürekli şekilde görüşmelerinin uygun olacağı, kanaati oluşmuştur" denilmiştir. Velayet düzenlemesi yapılırken; göz önünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun "üstün yararıdır (Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme md. 3; Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi md. 11; TMK md. 339/1. 343/1, 346/1; Çocuk Koruma Kanunu md. 4/b). Çocuğun üstün yararını belirlerken onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve sosyal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Özellikte kardeşlerin birbirlerinden ayrılmalarının onların bedeni ve fikri gelişimleri ile kardeşlik duygularının olumsuz yönde etkileyeceği de göz önüne alınarak ana bakım, şefkatine muhtaç 2006 doğumlu Mehmet"in velayetinin de Türk Medeni Kanununun 182. ve 336/2. maddeleri uyarınca anneye bırakılması gerekirken babanın velayetine bırakılması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple velayet yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.06.2014 (Per.)