MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay bozma ilamında özetle; “çekişmeli taşınmazın bulunduğu bölgenin en eski ve sonraki tarihli uydu ve hava fotoğrafları ile cevap dilekçesinde belirtilen men"i müdahale dosyası getirtilip dosya ikmal edildikten sonra mahallinde yaşlı, tarafsız, yöreyi iyi bilen, komşu köylerde ikamet edip davada yararı bulunmayan şahıslar arasından seçilecek üç kişilik yerel bilirkişi kurulu, aynı yöntemle belirlenecek taraf tanıkları, üç kişiden oluşacak ziraatçı bilirkişi kurulu ve fotoğrafçı bilirkişi ile yeniden keşif yapılması, taşınmazın öncesinin ne olduğu, yol olup olmadığı, geçmişte kime ait bulunduğu, kimden nasıl intikal ettiği, kim tarafından ne zamandan beri ne suretle kullanıldığı, men"i müdahale dosyasında bulunan davacıya ait dilekçede kendisini bağlayan bir beyan bulunup bulunmadığı araştırılması, uzman ziraat mühendislerinden oluşan bilirkişi kurulundan arazinin niteliği, toprak yapısı ve komşu 30 parsel sayılı taşınmazın toprak yapısı ile bütünlük arz edip etmediği, tüm köylünün kullandığı yol boşluğu niteliğinde olup olmadığı konusunda ayrıntılı, bilimsel verilere dayalı ve gerekçeli rapor alınmalı, keşif sırasında çektirilecek fotoğrafları üzerinde çekişmeli taşınmazın sınırları fen bilirkişisine kabaca işaretlettirilmesi” gereğine değinilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda kısa kararda "davanın reddine", gerekçeli kararın gerekçe kısmında "davanın reddine ve çekişmeli taşınmazların köy boşluğu vasfı ile ... adına tesciline", ve hüküm fıkrasında ise "davanın reddine çekişmeli taşınmazların köy boşluğu vasfı ile ... Köyü Tüzel kişiliği adına tesciline" karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Türkiye Cumhuriyeti Anaysası"nın 36. ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddesinde adil yargılanma hakkına yer verilmiştir. Adil yargılanma hakkının garantileri arasında "aleni yargılama ilkesi" ve "hukuki dinlenilme hakkı" da yer almaktadır. Anılan prensiplerin amacı, yargılama sürecini ve kararın verilişini kamu denetimine açık tutmak suretiyle adaletin yerine getiriliş biçimini görünür kılmak, kamu eliyle karar verme sürecini denetleyerek kişinin adil yargılanma hakkını güvence altına almak ve adalete güveni korumaktır. Anılan prensipler, mahkemelerce duruşmada tefhim edilen hüküm sonucu ile gerekçeli kararın uyumlu olmasını zorunlu kılmaktadır. Nitekim, 10.04.1992 tarih 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Bileştirme Kararı ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 388 ve 389. maddeleri ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK"nın 298. maddesi hükümleri de gerekçeli kararın, tefhim edilen kısa karara uygun bulunmasını gerektirmektedir. Ne var ki, mahkemenin 24.09.2014 tarihli son celsesinde tefhim edilen kısa kararda "reddine" karar verildiği halde kararda tescil hükmü kurulması çelişkili olduğu gibi gerekçeli kararın gerekçe kısmında "köy boşluğu vasfı ile ...
adına, hüküm fıkrasında da, "köy boşluğu vasfı ile ... Tüzel Kişiliği adına" karar verilmek suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Mahkemece, gerekçeli karar ile kısa karar arasında çelişki yaratılması, adalete olan güven ilkesini zedelediği, yukarıda açıklanan ve Anayasa ile teminat altına alınan yargılamanın açıklığı prensibine, yasa hükümlerine ve Yargıtay içtihatlarına aykırı olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, 29.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.