Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25164 Esas 2015/6429 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25164
Karar No: 2015/6429
Karar Tarihi: 30.09.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25164 Esas 2015/6429 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilen davada, gece vakti işlenen suç nedeniyle ceza arttırımına gidilirken yarı oranda arttırım yapılmaması nedeniyle eksik ceza verildiği belirtilerek kararın bozulmasına ve yeniden yargılama yapılmasına karar verildi. Ayrıca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceği göz önünde bulundurulmamış ve bunun için de hükümde düzeltmeye gidilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 143. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi (c) ve 53/3. maddesi belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi         2015/25164 E.  ,  2015/6429 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığın yüzüne karşı verilen 24.11.2014 tarihli kararda, yasa yolu başvuru süresinin gerekçeli kararın tefhimden itibaren başlayacağının belirtilmesi gerekirken, tebliğden ve tefhiminden itibaren başlayacağının belirtilmesi suretiyle yanıltıcı ifadenin kullanıldığı ve bu haliyle tefhimin T.C.Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde öngörülen yönteme uygun olarak yapılmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
    Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, atılı suçun, gece vakti işlenmesi nedeniyle ceza arttırımına gidildiği sırada, 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca yarı oranda arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/4 oranında arttırım yapılmak suretiyle eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın TCK 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.