Esas No: 2021/18314
Karar No: 2022/5281
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/18314 Esas 2022/5281 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan bir hırsızlık davası sonucu sanıklar mahkum edilmiştir. Sanıkların temyiz talepleri ile müsadere kararına ilişkin katılanlar vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. Hükümlü bir sanığın dosyasında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, aynı maddeye yapılan değişikliğin infaz aşamasında da geçerli olduğu kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanıklar ... ve ...’nın temyiz talepleri ile katılanlar vekilinin müsadere kararına ilişkin temyiz talebine yönelik incelemede,
Yüzüne karşı tefhim edilen hükmü 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde belirtilen bir haftalık süreden sonra temyiz eden sanıkların ve müsadere kararının temyizinde hukuk menfaati bulunmadığı anlaşılan katılanlar vekilinin temyiz taleplerinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
