MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre sanığın olay gecesi eşiyle tartışıktan sonra evdeki koltuğun üzerindeki döşek ile altındaki iki adet kilimin uç kısmını tutuşturduğu, yakma fiilinin yangın boyutuna ulaşılmadan mahalle sakinlerinin yardımıyla söndürüldüğü anlaşılmakla; oluşan netice kişilerin sağlığı veya mal varlığı bakımından zarar tehlikesi doğurmaya elverişli hale gelmemiş olması karşısında, eyleminin TCK.nun 170/2. madde ve fıkrasında düzenlenen yangın tehlikesine neden olma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde TCK.nun 170/1-a, madde ve fıkrası uyarınca hüküm kurulması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 13.10.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE

Sanık ... hakkında, kasten yangın çıkarma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 170/1-a maddesinden cezalandırılması için açılan davada, Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 170/1-a, 62, 53. maddelerinden 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.

Mahkemenin mahkumiyete ilişkin kararı, süresi içerisinde sanık tarafından temyiz edilmiştir.

Sanık hakkında kasten yangın çıkarma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanığın eyleminin TCK.nun 151/1, 152/2-a, 167/1. maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekçesiyle bozulması yerine, yangın tehlikesine neden olmak suçunu düzenleyen TCK.nun 170/2. madde ve fıkrasından cezalandırılması yönünde bozma karar verilmesi yerinde değildir. Şöyle ki;

Sanığın, eşi ile aralarında geçen tartışma sonucunda müşterek yaşadıkları evdeki yatak ve iki adet kilimi kısmen yakması şeklinde gerçekleşen eyleminin, yangının evin içerisinde kalıp çevreye sirayet etmemesi de dikkate alındığında 5237 sayılı TCK.nun mala zarar verme suçunu düzenleyen 152/2. madde ve fıkrasının a bendinde yazılı suçu oluşturacağı ve aynı Yasanın 167/1-a-b bentleri uyarınca cezaya hükmolunamayacağı gözetilmeden, yerel mahkemece beraate karar verilmesi gerekçesiyle bozulması yerine, sanığın yangın tehlikesine neden olmak suçunu düzenleyen TCK.nun 170/2. madde ve fıkrasından cezalandırılmasına ilişkin bozma karar verilmesi yönündeki sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 13.10.2016