Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/2396 Esas 2015/18922 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın 265 promil alkollü şekilde kullandığı araçla direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun dışına çıkarak ölenin yol kenarındaki evinin bahçesine girip bahçede evinin önünde oturan ..."yi aracın altına alarak ölümüne sebebiyet vermesi şeklinde gelişen olayda sanığın tam kusurlu olduğu, kazanın meydana gelmesinde sanığın eylemi dışında dışarıdan gelen bir etkenin bulunmadığı ve yargılama sürecinde suçunu inkar yoluna giderek suçtan kurtulmaya çalıştığı anlaşılmakla, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, meydana gelen netice, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak ceza tayini yerine, asgari hadde yakın şekilde ceza tayini,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağı gözetilmeden karar gerekçesinde ve hüküm kurulurken “sanığın güttüğü amaç ve saik” ifadelerine yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.