Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26307 Esas 2022/5293 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bakırköy 30.Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/778 Esas, 2009/890 Karar sayılı ilamına konu mahkumiyet hükmünde de TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması karşısında sanığın 2. kez mükerrir olduğunun kararda belirtilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Eylemin konutta gerçekleştiği gözetilmeden ve gece vakti işlendiğine dair delillerin neler olduğu karar yerinde gösterilmeden sanık hakkında TCK’nın 116/2-4 maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Müştekiye ait ikametin eklentisi niteliğindeki apartman içerisine girilmesi sonucunda konut dokunulmazlığının ihlali suçunun tamamlandığı dikkate alınmadan TCK’nın 35. maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
3- Olay yerine gelen kolluk görevlilerinin 3 şahsın olay yerinden kaçtığını gördükleri anlaşılmasına rağmen TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 22/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.