Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/7836 Esas 2017/17819 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalının 21/04/2005 tarihli kira sözleşmesi ile kiracı olduğunu, kira süresinin bitiminden itibaren de zımnen yenilenerek dava tarihine kadar kira süresinin uzatıldığını ve on yıllık sürenin dolduğunu belirterek davalının dava konusu taşınmazda bulunan GSM vericilerinin tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 21.04.2005 kira başlangıç tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesinin 21.04.2010 tarihinde taraflarca feshedilmeyerek uzatıldığı, TBK’nun 347.maddesi gereği davanın 26.06.2015 tarihinde yasal süresinden önce açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun"unun 347/1.maddesi hükmüne göre konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya veren sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak,on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminde en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
Somut olayda; taraflar arasında 21/04/2005 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi olduğu hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kiralananın niteliğine göre sözleşme T.B.K."nun kira sözleşmesi genel hükümlerine tabidir. TBK"nun 347. maddesi hükmünde öngörülen yasal düzenleme çatılı işyerleri ve konut kiraları hakkında kabul edilmiştir. Davaya konu taşınmazın konut ve çatılı işyeri vasfında olmaması nedeniyle Mahkemece davacının TBK"nun 347. maddesi uyarınca tahliye davası açamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru değil ise de sonucu itibariyle karar redde ilişkin olduğundan hükmün gerekçesinin düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm gerekçesi değiştirilerek ve düzeltilerek hükmün değiştirilen gerekçe ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.