Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5076 Esas 2013/8051 Karar Sayılı İlamı

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; kayden davacılara ait çekişme konusu 836 parsel sayılı taşınmazı davalının haklı ve geçerli bir nedeni olmaksızın kullandığı belirlenmek ve benimsenmek suretiyle yazılı olduğu üzere elatmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davalının ecrimisile yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere; ecrimisil, kötüniyetli zilyedin geri vermekle yükümlü olduğu bir şeyi haksız olarak alıkoyması nedeniyle, hak sahibine ödemekle sorumlu olduğu bir tür haksız işgal tazminatıdır.
Somut olayda, dava dilekçesinde açıklandığı ve mahkemece de benimsendiği üzere davalının çekişme konusu taşınmazı 20 yıldan uzun süredir kullandığı, davacıların miras bırakanı olan A."in de kullanıma ses çıkarmadığı sabittir. Bu durumda, davalının çekişme konusu taşınmazı davacıların miras bırakanının izni ile kullandığı ve kötü niyetli zilyet olmadığının kabulü gerekmektedir. Ancak, miras bırakan A.01.07.2008 tarihinde ölmüş, TMK. nun 599. maddesi uyarınca miras açılmış ve davacıların elatmanın önlenmesi ile ecrimisil davası açma hakları doğmuştur.
Davacılar taşınmazın kullanılmasına muvafakat etmediklerini 23.05.2011 tarihli ihtarname ile davalıya bildirmişlerdir. Miras bırakanın ölümü, ihtarname ve dava tarihi dikkate alındığında, davacıların miras bırakanın ölüm tarihinden itibaren ecrimisil talep haklarının doğduğunun kabulü gerekmektedir.
O halde, davacıların murisinin ölüm tarihi olan 01.07.2008 tarihinden itibaren dava tarihine kadar ki dönemi kapsar şekilde belirlenecek ecrimisilin hüküm altına alınması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile 01.11.2006 tarihinden itibaren saptanan ecrimisile karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalı vekilinin belirtilen nedenle temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 20.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.