Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/16553 Esas 2018/1639 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- KARAR -

Davacı vekili, davalı şirketin ... adlı mekanın işletmecisi iken bu yeri tahliye ettiğini, davacının, söz konusu işyerini mal sahibi dava dışı 3. kişiden kiralayarak aynı adreste ... adlı mekanın işletmeciliğini yaptığını, davalının ticari işletmesinde yer alan bir kısım malların karşılığında, davacının, 28/01/2014 tarihli çek teslim tutanakları ile toplamda 750.000.- TL bedelli 24 adet çeki davalıya verdiğini, satın alınan malların satış tarihinden sonra davalı şirketin alacaklıları tarafından haczedilerek muhafaza altına alındığını ileri sürerek, davalı şirkete keşide edilen ve vadesi gelmeyen 30/11/2014 tarih 25.000.-TL, 31/12/2014 tarih 25.000.-TL, 31/01/2015 tarih 25.000.-TL, 28/02/2014 tarih 25.000.-TL bedelli 4 adet çek nedeniyle davacının borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında söz konusu çekler çeki ibraz eden dava dışı 3. kişiye ödendiğinden ödenen 100.000.-TL’nin istirdatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı müflis şirket adına iflas idare memurluğu, müflis şirkete çeşitli miktar ve tarihlere ilişkin verilen çeklerin, davalının işlettiği yerin devir bedeli olduğunu, mallara karşılık verildiğinin davacı tarafca ispatlanması gerektiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davacı ile davalı arasında bir kısım malların devir ve temlikine yönelik sözleşme imzalandığı, sözleşme kapsamında davacının devredilen malları teslim aldığı ve karşılığında borcunun olmadığının tespitini istediği dava konusu çekleri verdiği, söz konusu malların davalının alacaklısı 3. kişilerce haczedilerek kaldırılması sebebiyle davacının istihkak davaları açarak mallarını geri almak, haksız haciz yapan firmalara karşı tazminat davaları açmak yerine, malları satın aldığı davalı şirkete borcunu ödememek yoluna gitmesinin hakkın kötüye kullanılması ve sebepsiz zenginleşmeye yol açacağı gerekçesiyle davacının açmış bulunduğu menfi tespit ve istirdat davasının reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargılama sırasında davalının iflas ettiği 28/09/2015 tarihli mahkemeye hitaben yazılan iflas idare memurlarının yazısından anlaşılmaktadır. İ.İ.K.’nun 194. maddesi hükmü uyarınca müflisin davacı ve davalı olduğu hukuk davaları duracağından ve ancak alacaklıların ikinci toplanmasından 10 gün sonra davaya devam olunabileceğinden, mahkemece bu yasa hükmü gözetilmeksizin yargılamaya devam olunarak yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde davacıya iadesine, 29/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.