Esas No: 2020/26509
Karar No: 2022/5296
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26509 Esas 2022/5296 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlamalarıyla açılan davada, TCK'nin 142/1-b maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası verilmiştir. Ancak, TCK'nin 143. maddesi gereğince ceza 1/10 oranında artırılarak 3 yıl 3 ay 28 gün hapis cezasına çevrilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanığın suç tarihinde olay yerine gelen araçtan iki kişinin inmesine rağmen, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK'nin 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği göz ardı edilmiştir. Kanunlarda yapılan değişikliklerin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ve hükümler istem doğrultusunda onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 142/1-b maddesi: Hırsızlık suçu
- TCK'nin 143. maddesi: Ceza miktarının artırılması
- TCK'nin 119/1-c maddesi: İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu
- TCK'nin 53. maddesi: Hak yoksunlukları
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca hükmolunan 3 yıl hapis cezasından 143. maddesi gereğince 1/10 oranında artırım yapılarak 3 yıl 3 ay 18 gün yerine 3 yıl 3 ay 28 gün hapis cezasına hükmedilmişse de sonuç ceza doğru olarak hesaplandığından bu husus mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş, 18/09/2012 tarihli CD izleme ve görüntü çözümleme tutanağı içeriğine göre olay yerine gelen aracın içerisinden iki kişinin indiği tespit edilmesine rağmen sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 22/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
